Прапануем Вам майстар-клас, які досыць падрабязна раскажа і пакажа, як пашыць самастойна чахол для сякеры. Выкрайка для інструмента будзе вырабляцца непасрэдна па памерах сякеры.
Спатрэбіцца кавалак досыць тоўстай скуры, з якой вынікае выразаць нарыхтоўку такім чынам, як паказана на фота.
Каб рэзаць скуру лепш за ўсё падыдуць нажніцы для рэзкі металу. Абавязкова выразайце выкрайку са скуры з невялікім запасам.
Пры гэтым памер і контур самога сякеры лепш за ўсё намеціць на скураной нарыхтоўцы пры дапамозе алоўка або ручкі.
Зараз варта выразаць клін для пашырэння сякеры і ляза. Таксама варта пад клін падрэзаць краю.
Далей, выкарыстоўваючы звычайны клей «момант», гэтыя кліны варта склеіць паміж сабой падобным чынам.
Атрыманую нарыхтоўку з клінаў мы ўклейваем ў асноўную дэталь на сваё месца.
Бо ўсё рабілася з некаторым запасам, то на дадзеным этапе варта звастрыць некаторую частку, якая на фота пазначаная чырвоным маркерам.
Для гэтых мэт добра падыдзе шліфавальная машынка. Шырыня атрыманай ўстаўкі атрымалася 9 мм. Зараз варта вызначыцца са швамі - адзін ці два. Як варыянт, рабіць выкрайкі без запасаў, тады значная частка працы па падганянні памеру сыдзе. Але гэта каму як падабаецца.
Далей варта апрацаваць усе тарцы таксама на шліфавальнай машыне, пасля чаго варта азначыць лінію будучага шва, які пройдзе на адлегласці 5 мм ад краю вырабы. На вызначанай лініі варта азначыць месцы для адтулін, для чаго можна выкарыстоўваць спецыяльнае колца або нават відэлец.
Калі разметка гатовая, можна пачынаць свідраваць адтуліны. Тут жа спатрэбіцца бормашына, якая працуе алмазнай іголкай. Звярніце асаблівую ўвагу на тоўстыя ўчасткі з клінамі, каб даўжыні іголкі хапіла зрабіць скразную адтуліну. У тым выпадку, калі адтуліна неабходна рабіць з двух бакоў, праверце яго соосность пры дапамозе звычайнай швейнай іголкі.
Артыкул па тэме: Як пачысціць кухонную начынне з нержавейкі
Пасля таго як адтуліны гатовыя, у скураных вырабах патрэбна канаўка для ніткі.
У дадзеным выпадку выкарыстоўваўся скальпель. Затым можа быць выкарыстаны бор, які згладзіць атрыманую канаўку.
Пачынаем сшываць чахол, выкарыстоўваючы кручок і пачынаючы з тонкай часткі вырабы.
Наступным этапам будзе ўстаноўка шпинька і выразанне адтулін для зашпількі. Звярніце ўвагу, што працу варта выконваць менавіта ў гэтай паслядоўнасці. Для гэтых работ варта скуру ў працоўных месцах намачыць спіртам, пасля чаго матэрыял становіцца больш эластычным.
Зараз з адваротнага боку шпя- нькі варта прасвідраваць адтуліну, выкарыстоўваючы свердзел 8 мм. Гэта робіцца для таго, каб шруба ад шпя- нькі быў трохі притоплен.
Засталося зрабіць прарэзы і зашпіліць атрыманую зашпільку. Такім чынам варта зрабіць дзве зашпількі.
У цэлым чахол для сякеры ўжо гатовы засталося толькі вырашыць пытанне з подвесом, каб было не толькі прыгожа, але і практычна.
Як варыянт, можна прарэзаць дзве паралельныя лініі для рамяня. Досыць простае і надзейнае рашэнне, аднак варта падабраць адпаведны рэмень.
Другі варыянт - шлейка, якая будзе гарантаваць свабодны подвес, аднак у гэтым варыянце сякера будзе боўтацца пры хадзе.
Але больш лепшым варыянтам стануць дзве шлейки, якія зробяць мацаванне сякеры на поясе больш жорсткім.
