Πρόσφατα, όλο και περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες εφαρμόζουν φωτεινά παλέτες χρωμάτων στα έργα τους, τα οποία ήταν στην κορυφή της δημοτικότητας στη δεκαετία του '80 του εικοστού αιώνα. Ήταν εκείνη τη στιγμή ότι η χρήση φωτεινών χρωμάτων ήταν ένα σημάδι καλής γεύσης.
Η αποκατάσταση των πολύ ανεπιθύμητων ξεχασμένων χρωμάτων και των χορδών κλίσης ασχολούνται με τους δασκάλους της ζωγραφικής και της έγχρωμης εκτύπωσης. Σε μία εγκατάσταση, τρία διαφορετικά χρώματα συνδυάζονται τέλεια, με την προσθήκη μιας λαμπρής επιφάνειας μιας μωβ σκιάς, σμαραγδένια πράσινα γυαλιά ή χρυσού, με την ήσυχη ακτινοβολία του - είναι σημάδια που σχεδιάζουν σταδιακά τα αισθητικά χαρακτηριστικά της δεκαετίας του 1980. Δεν αφήνει στην άκρη και την αρχιτεκτονική, η οποία "υποστηρίζει" αυτή τη ροή. Αυτό αποδεικνύεται από όλα τα είδη κτιρίων που έχουν παγώσει, και μερικές φορές σε όλα τα αντικανόν χρώματα. Περίπτερα των αποχρώσεων του ροδάκινο ή τα τριαντάφυλλα, η βίλα του ουράνιου μπλε χρώματος, μια ποικιλία κτιρίων αποχρώσεων, που θυμίζουν περισσότερο του κουρκούμη. Περαιτέρω Pierre Cardin βγήκε. Το παλάτι του φυσαλίδων, ζωγραφισμένο σε ροζ τόνους και έβαλε προς πώληση, έγινε μια σκανδάλη, η οποία προκάλεσε την άνθηση της αρχιτεκτονικής όλων των ειδών αποχρώσεων. Αυτό προσέλκυσε ιδιαίτερη προσοχή στον παγκόσμιο τύπο και έναν τεράστιο αριθμό χρηστών δημοφιλών κοινωνικών δικτύων.
Άρθρο σχετικά με το θέμα: Crall Marx για πάντα;