วิธีการคำนวณการสูญเสียความร้อน

ในกระบวนการเลือกวัสดุฉนวนความร้อนโครงสร้างและผลิตภัณฑ์ปัญหาสำคัญหลายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คำถามสำคัญจำนวนหนึ่งซึ่งสามารถตอบได้อย่างถูกต้องซึ่งโดยการคำนวณที่เหมาะสมเท่านั้นเนื่องจากวิธีการอื่น ๆ (วิธีการอะนาล็อก ฯลฯ ) อยู่ไกลจากทุกกรณีให้ผลลัพธ์ที่ยอมรับได้ ตัวอย่างง่ายๆ: ในกรณีของปะเก็นที่ไม่ใช่ช่องทางของท่อที่มีทางเดินตามเงื่อนไข 200 มม. หนึ่งการเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวในลักษณะของดินและความลึกของการฝังสามารถเปลี่ยนความหนาขั้นต่ำที่เป็นไปได้ของฉนวนกันความร้อน 40% ภายใต้เงื่อนไขที่เท่าเทียมกันอื่น ๆ ทั้งหมด และมูลค่าของการสูญเสียความร้อนที่ความหนาคงที่ของชั้นฉนวนความร้อนอาจเพิ่มขึ้น 24% มันเป็นไปตามข้อสรุปที่แม้จะมีพารามิเตอร์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงของท่อและสารหล่อเย็น แต่ก็มีความจำเป็นต้องทำการคำนวณการสูญเสียความร้อนแต่ละรายการโดยคำนึงถึงเงื่อนไขการวางที่เฉพาะเจาะจง

แผนการสูญเสียความร้อนที่บ้าน

ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการคำนวณการสูญเสียความร้อน

เป้าหมายของการคำนวณการสูญเสียความร้อนคือการกำหนดความสูญเสียที่เกิดขึ้นจริงของความร้อนผ่านฉนวนกันความร้อนของท่อของเครือข่ายความร้อนน้ำของการจัดหาความร้อนแบบรวมศูนย์

การคำนวณการสูญเสียความร้อนจะดำเนินการสำหรับระบบทำความร้อนทั้งหมดที่เชื่อมต่อกับแหล่งพลังงานทั่วไป การคำนวณการสูญเสียพลังงานความร้อนจริงสำหรับบางส่วนของเครือข่ายไม่ได้ดำเนินการ

การคำนวณการสูญเสียความร้อนเกี่ยวข้องกับการมีโหนดที่ผ่านการรับรองของการวัดพลังงานความร้อนทั้งในด้านพลังงานความร้อนและบนแหล่งพลังงานความร้อน จำนวนผู้บริโภคที่มีอุปกรณ์การบัญชีควรมีอย่างน้อย 20% ของจำนวนผู้บริโภคทั้งหมดภายใต้การพิจารณาของเครือข่ายความร้อน

ตารางการคำนวณการสูญเสียความร้อน

อุปกรณ์ที่ใช้ซึ่งจะคำนวณโดยการคำนวณการสูญเสียความร้อนของท่อความร้อนจะต้องติดตั้งที่เก็บตามเข็มนาฬิกาและการลงทะเบียนค่าประจำวัน ความลึกของการเก็บถาวรนาฬิกาควรมีอย่างน้อย 720 ชั่วโมงและทุกวัน - ไม่น้อยกว่า 30 วัน

หลักที่หนึ่งเมื่อทำการคำนวณการสูญเสียความร้อนของท่อความร้อนเป็นไฟล์เก็บถาวรหนึ่งชั่วโมง การเก็บถาวรรายวันใช้ในกรณีที่ไม่มีข้อมูลเวลาด้วยเหตุผลใดก็ตาม

การคำนวณการสูญเสียความร้อนจริงจะดำเนินการบนพื้นฐานของการวัดอุณหภูมิและการไหลของน้ำเครือข่ายในท่อส่งสินค้าในผู้บริโภคของเครือข่ายที่มีอุปกรณ์การบัญชีรวมถึงอุณหภูมิของน้ำเครือข่ายที่แหล่งพลังงาน การคำนวณการสูญเสียความร้อนสำหรับผู้บริโภคที่ไม่มีเครื่องมือวัดดำเนินการโดยวิธีการที่แตกต่างกันเล็กน้อย

ผู้บริโภคและแหล่งที่มาของพลังงานความร้อนได้รับการพิจารณา:

• ในกรณีที่ไม่มีอุปกรณ์การบัญชีโดยตรงในอาคาร: ผู้บริโภคพลังงานความร้อน - รายการความร้อนของแต่ละบุคคลหรือส่วนกลาง แหล่งพลังงานความร้อน - บ้านหม้อไอน้ำโรงไฟฟ้าพลังความร้อน ฯลฯ ;
• ในกรณีของอุปกรณ์การบัญชีโดยตรงในอาคารโดยผู้บริโภคพลังงานความร้อนอาคารถือว่าโดยตรงและแหล่งที่มาคือจุดความร้อนกลาง

กฎระเบียบของการไหลของพลังงานความร้อนตามความต้องการของห้องหม้อไอน้ำ

เพื่อความสะดวกในการคำนวณการสูญเสียพลังงานความร้อนผ่านฉนวนกันความร้อนท่อส่งอาหารจะถูกคั่นด้วย: ท่อหลักและสาขาจากท่อหลัก

ภายใต้ท่อหลักควรเข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของท่ออุปทานระหว่างแหล่งพลังงานความร้อนและห้องความร้อนซึ่งแยกออกเป็นผู้บริโภคพลังงานความร้อน

สาขาจากท่อหลักเป็นส่วนหนึ่งของท่อส่งจากห้องความร้อนที่สอดคล้องกับผู้บริโภคพลังงานความร้อน

การคำนวณการสูญเสียความร้อนจริงจะดำเนินการโดยใช้ค่าการสูญเสียกฎระเบียบซึ่งพิจารณาจากมาตรฐานการสูญเสียพลังงานความร้อนสำหรับเครือข่ายฉนวนกันความร้อนซึ่งดำเนินการตามมาตรฐานการออกแบบ (บรรทัดฐานควรระบุโดยโครงการและเอกสารประกอบ)

การเตรียมการคำนวณ

ก่อนที่จะเริ่มการคำนวณการสูญเสียความร้อนคุณต้อง:

• การรวบรวมข้อมูลแหล่งที่มาบนเครือข่ายความร้อนภายใต้การพิจารณา
• สร้างแผนภาพวงจรของเครือข่ายความร้อนซึ่งระบุเส้นผ่านศูนย์กลางตามเงื่อนไข (ผ่านตามเงื่อนไข) ชนิดและความยาวของท่อวางสำหรับทุกส่วนของเครือข่าย
• รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับภาระที่เชื่อมต่อของผู้บริโภคของเครือข่ายความร้อน
• ติดตั้งประเภทของอุปกรณ์การบัญชีและการปรากฏตัวของเวลาและคลังเก็บรายวัน

บทความในหัวข้อ: ความมั่งคั่งของเครื่องประดับสำหรับซุ้มของบ้าน

แผนภาพคำนวณทั่วไปของเครือข่ายความร้อน

ในกรณีที่ไม่มีคอลเล็กชั่นข้อมูลบัญชีส่วนกลางอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการรวบรวมกำลังเตรียม: คอมพิวเตอร์พกพาหรืออะแดปเตอร์ บนคอมพิวเตอร์พกพาคุณต้องติดตั้งโปรแกรมพิเศษที่มาพร้อมกับเครื่องมือทางบัญชี โปรแกรมนี้ออกแบบมาเพื่ออ่านเวลาและเก็บถาวรรายวันจากเครื่องวัดความร้อนที่ระบุ

เพื่อเพิ่มความแม่นยำในการคำนวณการสูญเสียความร้อนจะเป็นที่นิยมในการรวบรวมข้อมูลบัญชีสำหรับช่วงเวลาที่ดีที่สุดในฤดูกาลที่ดีที่สุดเมื่อการใช้พลังงานไม่มีนัยสำคัญการเรียนรู้ก่อนหน้านี้ในองค์กรอุปทานความร้อนเกี่ยวกับการปิดกั้นความร้อนที่วางแผนไว้ สั่งซื้อในครั้งนี้เพื่อแยกออกจากระยะเวลาของการวัดประจักษ์พยานเครื่องมือวัด

ด้วยความช่วยเหลือของโครงการและเอกสารประกอบการบริหารภายใต้เครือข่ายความร้อนภายใต้การพิจารณาตารางของเครือข่ายความร้อนทั้งหมดนี้ถูกสร้างขึ้น ภายใต้ส่วนของเครือข่ายความร้อนมีความจำเป็นต้องเข้าใจส่วนท่อซึ่งแตกต่างจากส่วนที่เหลือของหนึ่งในลักษณะต่อไปนี้:

• เส้นผ่านศูนย์กลางตามเงื่อนไขของท่อ (ทางเดินตามเงื่อนไขของท่อ);
• ประเภทของการวาง (ช่องใต้ดิน, ค่าใช้จ่าย, การหลีกเลี่ยงใต้ดิน);
• ฉนวนกันความร้อน (วัสดุของชั้นหลักของการออกแบบฉนวนกันความร้อน);
• ปีของปะเก็น

ตารางอุณหภูมิดินเฉลี่ยและอากาศกลางแจ้ง

ตารางที่สอดคล้องกันเพิ่มเติมบ่งบอกถึงความยาวของไซต์และชื่อของโหนดเริ่มต้นและปลายทางของพื้นที่ภายใต้การพิจารณา

ขึ้นอยู่กับข้อมูลของบริการอุตุนิยมวิทยามีความจำเป็นต้องวาดตารางอุณหภูมิของดินเฉลี่ยและอากาศกลางแจ้งที่ระดับความลึกที่แตกต่างกันของท่อปะเก็นเฉลี่ยเป็นเวลา 5 ปี อุณหภูมิดินเฉลี่ยต่อปีและอุณหภูมิกลางแจ้งนั้นถูกกำหนดให้เป็นค่าเฉลี่ยทางคณิตศาสตร์ของค่าเฉลี่ยเฉลี่ยสำหรับเวลาการทำงานทั้งหมดของเครือข่ายความร้อน ขึ้นอยู่กับตารางความร้อนที่ได้รับอนุมัติของพลังงานความร้อนจำเป็นต้องกำหนดอุณหภูมิเฉลี่ยต่อเดือนของน้ำเครือข่ายในท่อตรงข้ามและฟีด

เพื่อกำหนดอุณหภูมิเฉลี่ยต่อเดือนของน้ำเครือข่ายคุณต้องรู้อุณหภูมิเฉลี่ยของอากาศนอก อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีของน้ำเครือข่ายในการย้อนกลับและท่อส่งสินค้าถูกกำหนดให้เป็นค่าเฉลี่ยทางคณิตศาสตร์ของตัวบ่งชี้รายเดือนเฉลี่ยโดยคำนึงถึงระยะเวลาของเครือข่ายความร้อนเป็นเวลาหลายเดือนและสำหรับปีปฏิทิน ขึ้นอยู่กับกระบวนการของการใช้การใช้ความร้อนซึ่งสามารถรับได้ในองค์กรอุปทานความร้อนคุณควรวาดตารางที่ให้ข้อมูลต่อไปนี้สำหรับผู้บริโภคแต่ละคน:

ค่าที่คำนวณได้ของการใช้น้ำเครือข่ายสำหรับการจ่ายน้ำร้อน

• ประเภทของระบบจ่ายความร้อน (ปิดหรือเปิด);
• ชื่อของผู้บริโภคพลังงานความร้อน
• ภาระที่แนบมาของระบบระบายอากาศ;
• โหลดที่แนบมาของระบบทำความร้อน
• ค่าของการโหลดเฉลี่ยที่เชื่อมต่อของระบบน้ำร้อน
• ความลึกของชั่วโมงและคลังเก็บรายวัน
• อุปกรณ์การบัญชีแบรนด์ (ชื่อ)
• การขาดหรือการปรากฏตัวของการรวบรวมข้อมูลกลาง

หากคุณมีการรวบรวมข้อมูลแบบรวมศูนย์ตามผลการวัดคุณควรเลือกช่วงเวลาที่การคำนวณการสูญเสียความร้อนจะดำเนินการ ในเวลาเดียวกันควรคำนึงถึงปัจจัยหลายประการคือ:

• เพื่อเพิ่มความแม่นยำของการคำนวณการสูญเสียความร้อนจึงเป็นการดีที่สุดที่จะเลือกช่วงเวลาที่มีการบริโภคน้ำเครือข่ายที่เล็กที่สุด (ตามกฎนี่คือช่วงเวลาเร่งด่วน)
• ในช่วงระยะเวลาที่เลือกการเปิดเผยข้อมูลที่วางแผนไว้ของผู้บริโภคจากเครือข่ายความร้อนไม่ควรดำเนินการ
• ตัวบ่งชี้เครื่องมือวัดจะถูกเก็บรวบรวมอย่างน้อย 30 วันในปฏิทิน

สูตรสำหรับการคำนวณการสูญเสียความร้อน

ในกรณีที่ไม่มีการรวบรวมข้อมูลแบบรวมศูนย์คุณต้องรวบรวมคลังเก็บบัญชีรายวันและนาฬิกาในผู้บริโภคของความร้อนและที่แหล่งความร้อนโดยใช้อะแดปเตอร์หรือคอมพิวเตอร์พกพาที่มีข้อมูลที่ติดตั้งเพื่ออ่านข้อมูลจากการติดตั้งเครื่องวัดความร้อน นี้.

ในการคำนวณการสูญเสียความร้อนคุณต้องมีข้อมูลต่อไปนี้:

• อุณหภูมิของน้ำพลังงานในท่อส่งอาหารในผู้บริโภค
• การบริโภคน้ำเครือข่ายในท่อส่งอาหารในผู้บริโภค
• อุณหภูมิของน้ำพลังงานในการย้อนกลับและส่งไปป์ไลน์บนแหล่งความร้อน
• การบริโภคน้ำเครือข่ายในท่อส่งก๊าซบนแหล่งความร้อน
• การบริโภคน้ำให้อาหารที่แหล่งพลังงาน

บทความในหัวข้อ: เลื่อมสำหรับวอลล์เปเปอร์: การตกแต่งภายในที่น่าสนใจ

ขั้นตอนการประมวลผลข้อมูลแหล่งข้อมูลของอุปกรณ์การบัญชี

ภารกิจหลักของการประมวลผลข้อมูลบัญชีคือการแปลงไฟล์ต้นฉบับที่อ่านโดยตรงจากเครื่องวัดความร้อนเป็นรูปแบบเดียวที่ช่วยให้คุณสามารถตรวจสอบเพิ่มเติมสำหรับความถูกต้อง (การตรวจสอบ) ของพารามิเตอร์ที่วัดได้ของการใช้ความร้อนและการคำนวณที่จำเป็น

การออกแบบของเครื่องวัดความร้อน

สำหรับเคาน์เตอร์ความร้อนของประเภทต่าง ๆ ข้อมูลจะถูกอ่านในรูปแบบที่แตกต่างกันและต้องการขั้นตอนการประมวลผลที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นสำหรับเครื่องวัดความร้อนชนิดหนึ่งจากผู้บริโภคหลายประเภทพารามิเตอร์ที่เก็บไว้ในที่เก็บถาวรอาจต้องใช้ค่าสัมประสิทธิ์ที่แตกต่างกันในการนำข้อมูลเริ่มต้นไปสู่ปริมาณทางกายภาพเดียว ความแตกต่างในสัมประสิทธิ์เหล่านี้จะถูกกำหนดโดยลักษณะของอินพุตที่เก็บชีพจรและเส้นผ่านศูนย์กลางแปลงกระแส ในมุมมองนี้การประมวลผลเริ่มต้นของข้อมูลที่ได้รับต้องใช้วิธีการของแต่ละไฟล์สำหรับไฟล์ข้อมูลต้นทาง พารามิเตอร์เวลาและสารหล่อเย็นรายวันใช้เพื่อยืนยันความถูกต้องของค่าที่วัดได้ เมื่อดำเนินการตามขั้นตอนนี้จะต้องเน้นไปที่ตัวบ่งชี้ต่อไปนี้:

• มูลค่าของค่าใช้จ่ายและอุณหภูมิของสารหล่อเย็นไม่ควรออกจากขอบเขตที่สมเหตุสมผลทางร่างกาย
• ไฟล์รายวันไม่ควรมีการเปลี่ยนแปลงที่คมชัดในการบริโภคสารหล่อเย็น
• การเปลี่ยนค่าของอุณหภูมิเฉลี่ยต่อวันของผู้ให้บริการในท่อจ่ายที่แหล่งพลังงานความร้อนควรสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิเฉลี่ยในท่อส่งและผู้บริโภค;
• อุณหภูมิเฉลี่ยทุกวันของสารหล่อเย็นในท่อส่งสินค้าในผู้บริโภคจะต้องไม่สูงกว่าค่าอุณหภูมิเฉลี่ยต่อวันในท่อฟีดบนแหล่งที่มา

การออกแบบของเครื่องวัดความร้อน

ตามผลการตรวจสอบข้อมูลเริ่มต้นการตรวจสอบการบัญชีควรเป็นตารางที่ผู้ใช้พลังงานความร้อนทั้งหมดที่มีอุปกรณ์การบัญชีและสำหรับแหล่งพลังงานจะได้รับช่วงเวลานั้นเมื่อความถูกต้องของข้อมูลเริ่มต้นไม่ได้อยู่ใน สงสัย. ขึ้นอยู่กับตารางนี้เลือกระยะเวลาทั้งหมดในระหว่างที่มีการเปลี่ยนแปลงที่เชื่อถือได้สำหรับผู้บริโภคเครือข่ายทั้งหมดและแหล่งความร้อน (ความพร้อมใช้งานที่เรียกว่าข้อมูลที่เรียกว่า)

ขึ้นอยู่กับไฟล์เวลาของข้อมูลที่ได้จากแหล่งความร้อนกำหนดจำนวนชั่วโมงในช่วงการวัดข้อมูลที่จะใช้สำหรับการประมวลผลต่อไป ก่อนที่จะกำหนดระยะเวลาการวัดคุณควรคำนวณเวลาที่จำเป็นในการเติมฟีดไปป์ไลน์ทั้งหมดด้วยสารหล่อเย็น

เงื่อนไขการคำนวณ

เป็นสิ่งจำเป็นที่ระยะเวลาการวัดจะเป็นไปตามจำนวนเงื่อนไขคือ:

• มูลค่าของอุณหภูมิเฉลี่ยของน้ำเครือข่ายในท่อจัดหาที่แหล่งความร้อนในช่วงเวลาก่อนที่ระยะเวลาการวัดและมูลค่าของอุณหภูมิน้ำเฉลี่ยในท่ออุปทานที่แหล่งความร้อนในตอนท้ายของการวัดควรแตกต่างกัน มากกว่า 5 องศา;
• ควรทำการวัดอย่างต่อเนื่องอย่างน้อย 240 ชั่วโมง
• ระยะเวลาการวัดควรมีอยู่อย่างสมบูรณ์ในการปรากฏตัวของข้อมูล

การคำนวณการสูญเสียความร้อนของบ้าน

หากไม่สามารถเลือกช่วงเวลาดังกล่าวได้เนื่องจากการขาดข้อมูลจากผู้บริโภครายหนึ่งหรือหลายคนเครื่องมือสำหรับผู้บริโภคเหล่านี้ไม่ได้ใช้ในการคำนวณในอนาคต

จำนวนผู้บริโภคที่มีข้อมูลเครื่องมือทางบัญชีควรมีอย่างน้อย 20% ของจำนวนผู้บริโภคทั้งหมดภายใต้การพิจารณาของเครือข่ายความร้อน ในกรณีที่มีการลดจำนวนผู้บริโภคที่มีอุปกรณ์การบัญชีสูงถึง 20% จึงจำเป็นต้องเลือกช่วงเวลาอื่นสำหรับการรวบรวมข้อมูลและทำขั้นตอนการตรวจสอบอีกครั้ง

สำหรับพารามิเตอร์ที่ได้รับบนแหล่งความร้อนจำเป็นต้องกำหนดค่าเฉลี่ยสำหรับระยะเวลาการวัดของอุณหภูมิน้ำพลังงานในท่อส่งและค่าเฉลี่ยสำหรับระยะเวลาการวัดอุณหภูมิของน้ำเครือข่ายในท่อส่งคืน

สำหรับระยะเวลาการวัดมีความจำเป็นต้องกำหนดอุณหภูมิอากาศเฉลี่ยและอุณหภูมิเฉลี่ยของดินที่ระดับความลึกกลางของแกนของท่อ

วิธีการคำนวณลักษณะของฉนวนกันความร้อน

การคำนวณความหนาขั้นต่ำที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อนของท่อและอุปกรณ์จะดำเนินการบนพื้นฐานของบรรทัดฐานความหนาแน่นของฟลักซ์ความร้อนที่ได้รับการแก้ไขใน SNIP 41-30-2003 อัลกอริทึมและสูตรการคำนวณจะได้รับใน SP 41-103-2000 ด้วยความช่วยเหลือของเอกสารเดียวกันการสูญเสียความร้อนที่เกิดขึ้นจริงสามารถคำนวณได้

บทความในหัวข้อ: ประตูไฟ GOST 31173 2003

อย่างไรก็ตามปัญหาอยู่ที่ความจริงที่ว่าขึ้นอยู่กับตัวเลือกการวางจำนวนสูตรที่ใช้สำหรับการคำนวณจะอยู่ที่ 8 ถึง 23 จำนวนตัวแปรที่รวมอยู่ในพวกเขาและค่าสัมประสิทธิ์ - จาก 20 ถึง 29 ดังนั้นแม้ว่าคุณจะมี ความรู้และประสบการณ์พิเศษในการคำนวณความหนาต่ำสุดที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อน (รวมถึงการคำนวณการสูญเสียความร้อนจริง) เป็นงานที่ลำบากมาก

วิธีการคำนวณความหนาขั้นต่ำที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อน

สูตรสำหรับการคำนวณความหนาขั้นต่ำที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อน

ความหนาขั้นต่ำที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อนของท่อถูกกำหนดโดยค่าสูงสุดที่อนุญาตของการสูญเสียความร้อนสำหรับหน่วยความยาวของท่อ บรรทัดฐานเหล่านี้ถูกควบคุมโดย SNIP 41-03-2003

หลายคนมีความสนใจในสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากละเลย snip และอนุญาตให้สูญเสียความร้อนขนาดใหญ่ หากคุณออกจากการบริหารและด้านกฎหมายของปัญหานี้กันและพิจารณาผลกระทบทางเศรษฐกิจอย่างมากก็จะมีดังนี้

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาการควบคุมวิธีการกำกับดูแลที่วางแผนไว้เพื่อพิจารณาและรับรองโดยตัวชี้วัดการสูญเสียความร้อนที่กำหนดเทคโนโลยีในระหว่างการขนส่งพลังงานจะเกิดขึ้น นั่นคือทุก ๆ ปีองค์กรอุปทานความร้อนอาจรวมอยู่ในภาษี (และเปลี่ยนจากไหล่ของผู้บริโภค) การสูญเสียความร้อนที่เล็กกว่าทั้งหมด

ตามเอกสารกำกับดูแลปัจจุบันการสูญเสียซึ่งรวมอยู่ในอัตราค่าไฟฟ้าไม่สามารถใหญ่ไปกว่าคำจำกัดความของค่ามากกว่าค่าที่กำหนดไว้อย่างเข้มงวด ตามกฎแล้วค่านี้ จำกัด อยู่ที่เส้นความร้อนเพิ่มเติมผ่านทางท่อรองรับและประมาณ 15-20% ของการสูญเสียกฎระเบียบ

ตารางการคำนวณความหนาต่ำสุดที่อนุญาตของฉนวนกันความร้อน

มาตรฐานการสูญเสียความร้อนของ Sniva จากปี 2546 มีน้อยกว่ามาตรฐานการละทิ้งของปี 1988 และน้อยกว่ามูลค่า 2.5 เท่าที่กำหนดโดยบรรทัดฐานของปี 1959 เป็นที่ชัดเจนว่าอัลบั้มของโซลูชั่นการออกแบบและเอกสารประกอบโครงการอื่น ๆ ที่รวบรวมมาก่อนปี 2003 ส่วนใหญ่ไม่สามารถให้การปฏิบัติตามความต้องการความร้อนกับความต้องการที่ทันสมัย

ดังนั้นการใช้งานล้าสมัย (โดยเฉพาะในกรณีนี้ - พัฒนาจนถึงปี 2003) ของการตัดสินใจของโครงการหรือการใช้ผลิตภัณฑ์ฉนวนความร้อนแบบสำเร็จรูปโดยไม่ต้องทำการคำนวณเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของพวกเขา Snip สามารถเปลี่ยนเป็นพลังงานความร้อนที่มากเกินไปประจำปี

วิธีการคำนวณการสูญเสียพลังงานความร้อนจริงผ่านวัสดุฉนวน

อัตราส่วนของความหนาแน่นของการคำนวณของฟลักซ์ความร้อน

เป็นไปไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบวัสดุฉนวนความร้อนที่แตกต่างกันและผลิตภัณฑ์โดยอัตราส่วนราคาและคุณภาพของพวกเขาโดยไม่ต้องพิจารณาล่วงหน้าค่าของการสูญเสียความร้อนเมื่อนำไปใช้

แผนภาพที่แสดงในภาพ 1 แสดงอัตราส่วนของความหนาแน่นของการคำนวณของฟลักซ์ความร้อนเมื่อใช้วัสดุฉนวนความร้อนที่หลากหลาย ด้วยความหนาของฉนวนที่เท่ากันการไหลของความร้อนผ่านมันสำหรับวัสดุที่แตกต่างกันแตกต่างกันหลายครั้ง เทคนิค [1] สอดคล้องกับการคำนวณที่ N.N. Arefyev และ L.I Munyabin

แผนภาพนี้แสดงกระแสความร้อนสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีความหนาเท่ากันของวัสดุฉนวนความร้อน ในทางทฤษฎียิ่งคุณค่าของการนำความร้อนที่สูงขึ้นของวัสดุควรทำจากผลิตภัณฑ์ที่หนาขึ้น อย่างไรก็ตามในสภาพจริงผลิตภัณฑ์ที่มีการนำความร้อนมากขึ้นมักจะมีความหนาน้อยกว่าเมื่อเทียบกับวัสดุที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ในมุมมองนี้ในทางปฏิบัติการสูญเสียความร้อนที่เกิดขึ้นจริงผ่านฉนวนของแบรนด์ที่แตกต่างกันแตกต่างกันมากกว่าบนแผนภาพ

ดังนั้นข้อสรุปตามที่ระบุไว้ว่าการเลือกผลิตภัณฑ์ฉนวนกันความร้อนและวัสดุที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจเป็นไปได้บนพื้นฐานของผลการคำนวณการสูญเสียความร้อนซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อการใช้ผลิตภัณฑ์และวัสดุเหล่านี้

วิธีการตามที่การคำนวณการสูญเสียความร้อนผ่านการแยกสามารถดำเนินการได้ค่อนข้างมาก ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างพวกเขาประกอบด้วยวิธีการบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไขการทำงานของความร้อนก่อนอื่นการขึ้นอยู่ระหว่างการนำความร้อนและการดูดซึมความชื้นของวัสดุฉนวนความร้อน