Το δάπεδο δαπέδου είναι το πολυαναμενόμενο βήμα της μετάβασης από την κατάσταση "Όταν αυτή η κατασκευή θα τελειώσει" στην κατάσταση "φαίνεται, σύντομα θα τελειώσει." Οι χώροι αποκτούν μια περισσότερο ή λιγότερο κανονική μορφή, είναι ευκολότερο να αξιολογηθεί η περιοχή και τους όγκους. Σε ανοιχτά κομμάτια, βεράντες, στα hozblocks, το επιβιβασμένο πάτωμα γεμίζει από την άκρη του σκάφους. Αλλά υπάρχουν κορίτσια που, στην περίπτωση αυτή, επιτρέπονται. Σε οικιακές εγκαταστάσεις, συνήθως χρησιμοποιούν ένα ειδικό κυκλοφορικό πίνακα. Η εγκατάστασή του έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα οποία θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο. Έτσι, ο πάτωμα από το κεφαλάρι - λεπτομέρειες και τεχνικές.
Τι είναι ένα συμβούλιο t-shirt και τι είναι καλύτερο
Το κτυπημένο πίνακα ονομάζεται, κατά μήκος της οποίας κόβεται η αυλάκωση κατά μήκος της άλλης ακίδας. Όταν η τοποθέτηση μιας ακίδας εισέρχεται στην αυλάκωση, δημιουργώντας μια πιο ανθεκτική σύνδεση, εξαιρουμένου του "Blowing". Και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα σε σύγκριση με το σκάφος άκρη ή το κατάστρωμα.
Έτσι μοιάζει με μια δεξαμενή
Ένα άλλο πλεονέκτημα σχετίζεται με την τεχνολογική διαδικασία: το καρφωμένο πίνακα "Προσαρμόζει" από τη γεωμετρία, κόβοντας τα πλευρικά τοιχώματα, αλέστε την μπροστινή πλευρά, οι διαμήκεις αυλακώσεις κόβονται στην πίσω πλευρά για τον καλύτερο αερισμό. Στη συνέχεια, στα επεξεργασμένα πλευρικά τοιχώματα, σχηματίζονται η άλεση και οι αυλακώσεις. Έτσι, μετά από αυτό, το κεντραριστικό είναι έτοιμο. Με μια τέτοια επεξεργασία, η διαφορά (ειδικά στο προϊόν χαμηλής ποιότητας) είναι σίγουρα, αλλά δεν χρειάζεται τόσο μεγάλη και λείανση, αλλά όχι σε τέτοιο όγκο, όπως όταν χρησιμοποιείτε ένα ξυλεία.
Λίγο για το γιατί είναι πολύ πιο ακριβό. Υπάρχει πολλή δουλειά, γι 'αυτό το λόγο αυτό το υλικό είναι πολύ πιο ακριβό, αλλά το πάτωμα είναι ισχυρότερο, πιο αξιόπιστο.
Πώς να επιλέξετε Υλικό υψηλής ποιότητας
Η τοποθέτηση δαπέδου δαπέδου ξεκινά με μια επιλογή από υλικό. Πρώτα μιλήστε για μεγέθη. Το πλάτος του λεκάνη είναι από 70 mm έως 200 mm. Για να πάρετε πολύ στενό - πολύς χρόνος θα πάνε στην τοποθέτηση, πολύ ευρεία - η πιθανότητα του συμβουλίου είναι πολύ μεγάλη, περίπου όταν η άκρη του σκάφους ξηραίνεται, το πάτωμα θα είναι ραβδωτό. Το πρόβλημα επιλύεται με λείανση, αλλά αυτά είναι επιπλέον κόστος χρόνου και μέσων. Επειδή το πιο συχνά παίρνει το κεντρικό πίνακα του μέσου πλάτους - 130-150 cm.
Η επιλογή του πάχους της σανίδας του δαπέδου εξαρτάται από την απόσταση μεταξύ των ΟΤΔ
Το πάχος της αναπηρίας από 18 mm έως 45 mm. Τοποθετώντας λεπτώς μειονεκτικό - έτσι ώστε να μην είναι δαγκωμένος όταν η τοποθέτηση των ΟΤΔ, πρέπει να οριστούν οι (καθυστέρηση τους). Επομένως, για το πάτωμα, χρησιμοποιείται ξυλεία με πάχος 28 mm, 36 mm, 45 mm.
Η πλακέτα δεξαμενής πωλείται διαφορετικά μήκη. Πρότυπο - 3 m και 6 μέτρα, αλλά παράγουν 4 m και 5 μ. Εδώ η επιλογή είναι απλή: το μήκος του υλικού πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το μήκος του χώρου στο οποίο θα τοποθετηθεί. Δεν είναι πολύ όμορφο να καταρρεύσει σε μήκος, επειδή είναι περισσότερο έτσι.
Επιλογή φυλής ξύλου
Ο πίνακας δαπέδου κάνει πεύκο και ερυθρελάτη, λάμπα, βελανιδιά ή τέφρα. Το πεύκο και το ερυθρελάτης δεν είναι ακριβό, αλλά έχουν ένα μαλακό ξύλο. Τα ίχνη παραμένουν από τα τακούνια, τα πεσμένα αντικείμενα, ενώσουν με έπιπλα. Σε χώρους ενεργού κίνησης με την πάροδο του χρόνου, σχηματίζονται "μονοπάτια". Η κατάσταση μπορεί να σώσει την επικάλυψη με βερνίκι ανθεκτικό στη φθορά σε διάφορα στρώματα. Εάν ικανοποιήσετε αυτήν την επιλογή - η επιλογή είναι καλή.
Το πεύκο ή το πυρκαγιά κάτω από το βερνίκι εξυπηρετεί μεγάλο χρονικό διάστημα
Ένα αναπηρικό σκάφος από λάμπα - ακριβότερο υλικό, αλλά και περισσότερο ανθεκτικό στη φθορά. Το ξύλο έχει έντονο σχέδιο, ωραίο χρώμα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς επικάλυψη ή επικαλυφθεί με συνθέσεις με βάση το πετρέλαιο χωρίς να δημιουργεί ένα στερεό φιλμ στην επιφάνεια.
Άρθρο σχετικά με το θέμα: Παιδικά έπιπλα με τα χέρια τους: Χαρακτηριστικά (φωτογραφία)
Η βελανιδιά και η τέφρα είναι πολύ όμορφοι φυλλοβόλων βράχοι με πυκνό φθινόπωρο ξύλο. Αλλά η τιμή αυτών είναι εντελώς απάνθρωπη. Όπως και στην προηγούμενη υλοποίηση, το πάτωμα αυτών των φυλών δέντρων μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς επίστρωση ή με πιο ήπια συνθέσεις.
Βιδωτές σανίδες και τα χαρακτηριστικά του
Όλα τα ξυλεία χωρίζονται σε τέσσερις ποικιλίες:
- Τάξη "επιπλέον". Από το υψηλότερο υλικό ποιότητας. Δεν πρέπει να υπάρχει καφετιά ή μαύρες ανομοιογενείς, ρωγμές και άλλα ελαττώματα.
- Κατηγορία Α. Επιτρεπόμενες μονές κηλίδες, διαφορετικά δεν υπάρχουν ελαττώματα.
Τη διαφορά μεταξύ διαφορετικών ποικιλιών μιας πλακέτας δεξαμενής
- Τάξη σε (ή av). Μπορεί να υπάρχει καφέ σκύλα, ετερογένεια και λεκέδες.
- Κατηγορία Γ. Παραδεκτή ανομοιογένεια, λεκέδες, μαύρα και καφέ στροβιλίζεται, μερικά από τα σταυροειδή κηλίδες από τους κόμβους.
Το βαθμό C χρησιμοποιείται με μια συσκευή χρύμα. Για την ολοκλήρωση σε αυτό πάρα πολλά ελαττώματα. Οι υπόλοιπες τάξεις είναι κατάλληλες για την τελική επίστρωση, αλλά τι είδους βαθμού, η επιλογή εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες - η διαφορά μεταξύ των κλάσεων είναι αξιοπρεπής.
Υγρασία
Για άνετη τοποθέτηση του δαπέδου από το κεφαλάρι, επιλέξτε ξύλο ξήρανσης ξύλου. Στην περίπτωση αυτή, οι πρώτες ύλες μετά το πριόνι αντέχουν από τους θαλάμους στεγνώματος, στις οποίες εισάγεται σε υγρασία 8-14%. Το υλικό αυτό μετά την τοποθέτηση είναι απίθανο να πεθάνει - είναι ήδη σχεδόν αδύνατο, αλλά το κόστος σε σύγκριση με το υλικό της φυσικής ξήρανσης είναι περίπου 50% υψηλότερη. Αυτό οφείλεται στο κόστος του εξοπλισμού (θαλάμους στεγνώματος) και το καύσιμο ξήρανσης.
Συσκευασία του θαλάμου συσκευασίας συσκευασμένο σε πολυαιθυλένιο
Η υγρασία μετράται από ένα ειδικό μέσο που έχουν οι επαγγελματίες και όχι όλοι. Μπορείτε ακόμα να προσπαθήσετε να προσδιορίσετε την εμφάνιση. Τις περισσότερες φορές, το ξυλεία της ξήρανσης του θαλάμου συσκευάζεται σε πολυαιθυλένιο - έτσι ώστε να μην απορροφά την υγρασία από τον αέρα. Φυσικά, η συσκευασία πρέπει να είναι άθικτη και δεν πρέπει να υπάρχει υγρασία σε αυτό (συμπυκνωμένο στο εσωτερικό). Εάν χτυπήσετε σε ξηρό ξύλο, κάνει ένα κουδούνισμα ξεχωριστό ήχο, υγρό ακούγεται κωφοί.
Τι θα συμβεί αν βάζετε το πάτωμα από το χαρτόνι υψηλής υγρασίας; Ο πρώτος με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσει - με το σχηματισμό των υποδοχών καθώς στεγνώνετε. Σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, το πάτωμα θα πρέπει να μεταφερθεί, αφαιρώντας τα κενά που προκύπτουν. Το δεύτερο - Κατά την ξήρανση, εμφανίζονται συχνά ρωγμές, ξύλο εξαφανίζονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Μερικές φορές αυτές οι καμπύλες μπορούν να αντισταθμιστούν πιέζοντας με μεγαλύτερη ακρίβεια την πλακέτα, μερικές φορές όχι. Έτσι πρέπει να κρατήσετε ένα ζευγάρι σανίδων "για την τροφοδοσία": να προσθέσετε πότε στεγνώσει από την ξήρανση και να αντικαταστήσει τα έντονα τηγανητά θραύσματα.
Γεωμετρία
Όταν επιλέγετε, φροντίστε να δώσετε προσοχή στη γεωμετρία. Επιπλέον, το οποίο το πάχος και το πλάτος του σκάφους πρέπει να συμπίπτουν, δεν υπάρχει σημαντική καμπυλότητα, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην ορθότητα του σχηματισμού της γλώσσας και της αυλάκωσης:
- Το αυλάκι σε βάθος πρέπει να είναι μια μικρή γλώσσα. Σε αυτή την περίπτωση, η τοποθέτηση του δαπέδου από το μπλουζάκι θα είναι απλή και δεν πρέπει να βελτιώσει με το χέρι την ξυλεία.
- Παρακολουθήστε την απόσταση από το επάνω επίπεδο στη γλώσσα και την αυλάκωση. Πρέπει να συμπέσει και σε όλες τις σανίδες παρτίδας. Στη συνέχεια, αμέσως μετά την τοποθέτηση, πάρτε μια ομαλή επικάλυψη που δεν απαιτεί πρόσθετη λείανση.
Δύο καρφωμένες σανίδες πρέπει να είναι ντροπαλοί χωρίς κενά
Στην κανονική παραγωγή, όλα αυτά παρακολουθούνται, αλλά υπάρχουν πολύ μεγάλες διασπορά στις πραγματικότητες - 5 mm δεν είναι το όριο. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο πάτωμα θα πρέπει να αλέσει. Αλλά, τόσο μικρότερη είναι η διαφορά, τόσο λιγότερο το πεδίο εφαρμογής της εργασίας θα είναι. Ως εκ τούτου, προσπαθήστε να βρείτε τον παραγωγό που έχει αυτή τη διαφορά είναι ελάχιστη.
Εγκατάσταση δαπέδου
Λόγω της πιθανής ξήρανσης του ξύλου, η τοποθέτηση δαπέδου της σανίδας δαπέδου πραγματοποιείται σε δύο στάδια. Την πρώτη φορά σταθεροποιείται μόνο κάθε 4-5 bar, μετά από 6-18 μήνες, η επίστρωση διασκορπίζεται, εξαλείφοντας τα σχηματισμένα κενά. Η δεύτερη φορά που έχει ήδη στερεώσει κάθε συμβούλιο, σε κάθε υστέρηση.
Εάν το δωμάτιο κατοικεί, ξύλο για ένα χρόνο μέχρι να στεγνώσει, να τρίβετε και χάνει μια ελκυστική εμφάνιση. Έτσι, αυτό δεν συμβαίνει, η πρώτη φορά που η τσίμπημα είναι σταθερή με την πίσω πλευρά. Όταν η επανεξέταση περιστρέφει την κορυφή του προσώπου. Έχουμε μια καθαρή επίστρωση.
Η τοποθέτηση του δαπέδου από την κεντρική πλακέτα στις καθυστερήσεις είναι η πιο αποδεκτή επιλογή.
Κατά την αγορά του υλικού, μην ξεχάσετε να αφήσετε αρκετές σανίδες για να φύγετε για να μπορείτε να προσθέσετε μετά από σφίξιμο. Ανάλογα με την αρχική υγρασία και το πλάτος των σανίδων, μπορεί να απαιτηθεί μια πρόσθετη επιλογή (ή ακόμα περισσότερο). Αφήνονται επίσης για ξήρανση. Συνιστάται στο ίδιο δωμάτιο, αλλά μπορείτε στη σοφίτα. Στο δρόμο είναι ήδη ένα πρόβλημα, αφού η εμφάνιση θα είναι "όχι αυτή".
Μέθοδος στερέωσης και συνδετήρες
Η τοποθέτηση του δαπέδου της σκάφους μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας καρφιά ή βίδες αυτοκαταστροφής. Τα νύχια είναι κατασκευασμένα από ευέλικτο χάλυβα και τοποθετούν σημαντικά φορτία. Όταν "στρίψιμο" το διοικητικό συμβούλιο, λυγίζουν, αλλά δεν σπάσουν. Μόνο ένα άλλο πρόβλημα: να τα αφαιρέσετε χωρίς να καταστρέψουν το ξύλο είναι πολύ δύσκολο, αλλά μερικές φορές είναι αδύνατο. Και είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το συνδετήρα κατά την αντικατάσταση πολύ στριμμένα σανίδες ή όταν το πάτωμα κλίνει μετά από ξήρανση ξύλου. Επομένως, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ανιδιοτέλεια και όχι μαύρο, αλλά κίτρινο. Μαύρο από εύθραυστο χάλυβα Καλένα. Στα πλαϊνά φορτία που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των "στριμμένα" πίνακες, τα καπάκια απλά πετούν μακριά. Έτσι, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε τις κίτρινες βίδες για να τοποθετήσετε το πάτωμα από τη σκάφη.
Υπάρχουν τρεις τρόποι στερέωσης του σκάφους geepar, δύο από τα οποία υπολογίζονται:
- Στη ράμπα Ο πιο αξιόπιστος τρόπος, αλλά δεν ταιριάζει από την αισθητική άποψη - οι συνδετήρες φρουρούνται στο μπροστινό μέρος.
Όταν συνδέονται με την ακτίνα, οι συνδετήρες εγκαθίστανται στο μπροστινό μέρος της σανίδας - δύο, υποχωρούν από την άκρη των 5-7 mm
- Στην αυλάκωση. Όταν συνδέετε μια δεξαμενή στην αυλάκωση, οι βίδες βιδώνονται στο κάτω μέρος της αύλακας υπό γωνία 45-50 °. Το καπέλο ταυτόχρονα θα πρέπει να πάει στο υλικό καλά ώστε να μην παρεμβαίνει στο επόμενο. Αυτή η μέθοδος είναι απλή, αλλά το συμβούλιο επισυνάπτεται μόνο για το κάτω μέρος, το οποίο αποτελεί κάτι περίπου το 1/3 του συνολικού πάχους του πίνακα. Εάν κατά τη διάρκεια της ξήρανσης θα είναι "συστροφή", η πιθανότητα διάσπασης θα είναι μεγάλη.
Τοποθέτηση στην αυλάκωση - βίδα αυτο-κτυπώντας ή καρφί φράζει στην αυλάκωση αυλάκωσης
- Στο καρούλι. Με αυτή τη μέθοδο, οι συνδετήρες εγκαθίστανται στη βάση της ακίδας (φύλλο). Τρέχει περίπου 2/3 του πάχους μαυροπίνακας, το οποίο είναι σαφώς περισσότερο. Αλλά με αυτή τη μέθοδο υπάρχουν κάποιες δυσκολίες στο δάπεδο - όταν τοποθετείτε τις σανίδες, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι δεν θα βλάψει την ακίδα.
Εγκατάσταση της αυτοπεποίθησης ακίδας - συλλαμβάνεται ένα μεγάλο πάχος
Όταν ένα μυστικό συνημμένο, η βίδα αυτο-κτύπημα πρέπει να εγκατασταθεί έτσι ώστε να μην παρεμβαίνει στην εγκατάσταση του επόμενου πίνακα. Για αυτό, η οπή είναι προηγουμένως διάτρητη (το τρυπάνι στη διάμετρο είναι ίση με τη διάμετρο του καπέλου) και στη συνέχεια τοποθετούνται οι βίδες. Οι διαστάσεις των συνδετήρων εξαρτώνται από το πάχος του σκάφους, αλλά συχνά χρησιμοποιούνται με μήκος 70-75 mm και διάμετρο 4-4,5 mm. Ένα τέτοιο μεγάλο μήκος είναι απαραίτητο λόγω του γεγονότος ότι όταν ένα μυστικό συνημμένο έρχεται μια βίδα σε γωνία, αποδεικνύεται - για όχι πολύ βάθος.
Εάν εξακολουθεί να αποφάσισε να κάνει μια αξιόπιστη βάση στην ακτίνα, μπορεί να γίνει λιγότερο αξιοσημείωτο. Αυτό επιτυγχάνει πνιγμό στο κεφάλι στο ξύλο (μπορείτε να προυλατήσετε την τρύπα). Η προκύπτουσα εσοχή είναι σφραγισμένη με στόκο σε ένα δέντρο και άλεση. Η δεύτερη επιλογή είναι να κόψετε το κύπελλο, να το εγκαταστήσετε στην ανασκαφή και επίσης να βάλτε. Αλλά όλα απαιτούν σημαντικό χρόνο και δεξιότητες, διότι κατά την εγκατάσταση ενός t-shirt, προτιμά να χρησιμοποιεί κρυφές μεθόδους στερέωσης.
Γενικοί κανόνες δαπέδου
Η πρώτη σειρά τοποθετείται με ένα κενό 5-7 mm από τον τοίχο και στερεάται, υποχωρώντας από την άκρη περίπου 1 cm, στην εμπρόσθια επιφάνεια - στην ακτίνα. Αυτός ο τόπος θα κλείσει με πλίνθο, επομένως μπορείτε. Εάν η μέθοδος εγκατάστασης επιλεγεί "στο αγκάθι", το αυλάκι γυρίζει στον τοίχο και αντίστροφα.
Δάπεδα ξύλινο πάτωμα με τα χέρια του: Χρειάζομαι ένα σφυρί, ένα κατσαβίδι, τρυπάνι
Το τελευταίο συμβούλιο στοιβάζεται επίσης έτσι ώστε να παραμένει κάποιο κενό στον τοίχο. Μπορεί να παρασχεθεί με επενδύσεις και σφήνες που φράζουν μεταξύ του τοίχου και του τελευταίου συμβουλίου. Είναι επίσης συνδεδεμένο με το "στη ράμπα", υποχωρώντας περίπου 1 cm από την άκρη.
Πώς να τραβήξετε τις σανίδες δαπέδου
Εάν πάρετε μια κλάση κυκλώματος AV ή B, θα υπάρξει πολλή καμπύλη πλακέτα. Όσο μεγαλύτερο είναι το συμβούλιο, τόσο πιο εμφανές θα είναι καμπυλότητα. Τα πρώτα κομμάτια από τον τοίχο προσπαθούν να επιλέξουν το πιο ακόμη και. Τοποθετούνται, ασφαλίζονται. Αυτή θα είναι η βάση για την οποία μπορείτε να πλοηγηθείτε. Στη συνέχεια, οι πίνακες προσπαθούν να επιλέξουν έτσι ώστε οι τοξωτά μέρη να εναλλάσσονται. Πιέζονται ή λένε ακόμα "σφίξτε", προσπαθώντας να το κάνουν έτσι ώστε οι ρωγμές να μην είναι.
Σωστός παραδοσιακός τρόπος για τις καμπύλες των κυρτών των γεννητικών οργάνων
Οι ξεχωριστές συσκευές χρησιμοποιούνται για πτήση. Για παράδειγμα, η σανίδα στήριξης είναι καρφωμένη σε κάποια απόσταση και αρκετές σφήνες. Αυτή η μέθοδος είναι καλή για όλους, επιπλέον, τα οποία πρέπει να βιδώσετε την υποστήριξη κάθε φορά. Με τραχύ στυλ, όταν είναι σταθερό μόνο 4-5 board, είναι ακόμα ωραία - μπορείτε να τραβήξετε μερικές φορές μερικά κομμάτια. Αλλά αν χρειαστεί να επισυνάψετε το καθένα, χρειάζεται πολύς χρόνος. Επομένως, χρησιμοποιούνται σφιγκτήρες, ειδικές αγκύλες, άλλες συσκευές. Οι σφιγκτήρες απλώς στερεώνονται στις ΟΤΔ, οι βραχίονες σαντλούνται σε αυτά, μετά από τα οποία χρησιμοποιούν οι συνηθισμένες ξύλινες σφήνες, οι οποίες χωρίζουν την επικάλυψη, εξαλείφοντας τα κενά. Και η άλλη επιλογή διαρκεί λιγότερο χρόνο.
Οι σφιγκτήρες και οι ειδικές αγκύλες εγκαθίστανται ταχύτερα
Υπάρχουν εργοστασιακές επιλογές (στην παρακάτω φωτογραφία). Το κύριο πράγμα εδώ είναι ένας πονηρός μηχανισμός για τη στερέωση σε καθυστερήσεις στο σφιγκτήρα. Είναι επίσης ενδιαφέρον για τη συγκράτηση των σανίδων στην επιθυμητή θέση.
Εργοστασιακή έκδοση της συσκευής για ταλαιπωρία
Όταν εργάζεστε, βεβαιωθείτε ότι το πάτωμα που βρίσκεται από το κεφαλάρι δεν "αφήνει". Αυτό μπορεί να φανεί αν κοιτάξετε το δάπεδο από την πλευρά: το δάπεδο μπορεί να λυγίσει κατά μήκος των άκρων σε μία από τις πλευρές. Για να αποφευχθεί αυτό, θα μετρήσει περιοδικά την απόσταση από την τοποθετημένη πλακέτα στους τοίχους σε διάφορα σημεία, ρυθμίστε τη θέση του σε αποδεκτούς δείκτες.
Στο βίντεο, εμφανίζεται λεπτομερέστερα πώς να λειτουργήσει με παρόμοιες συσκευές. Ο πρώτος είναι ένας παραδοσιακός τρόπος με ένα επίμονο πίνακα και σφήνες.
Το δεύτερο είναι ένας ασυνήθιστος σπιτικός σφιγκτήρες και γωνία για δοκούς τοποθέτησης οροφής. Μια ενδιαφέρουσα επιλογή - μπορείτε να ρυθμίσετε το μήκος της αναρρίχησης, δηλαδή, μπορείτε να το αναδιατάξετε.
Πολύ ενδιαφέρον τρόπο να επεξεργαστείτε γρήγορα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η τοποθέτηση του δαπέδου του δαπέδου παράγεται μαζί: ένα πάτημα, το δεύτερο ρυθμίζει τα συνδετήρες. Πρέπει μόνο να προλάβουμε οπές κάτω από το επιθυμητό πλάτος ξυλείας.
Μπορεί το πάτωμα να τοποθετείται από την πλακέτα t-shut-off χωρίς αυτό το στάδιο; Ίσως, εάν αγοράσετε ένα επιπλέον κλάδο ή για να σηκώσετε κομμάτια μετρητή (ή ψυγείων). Σε ένα τμήμα μετρητή του χάσματος εάν υπάρχουν, είναι μικρές και εύκολα προσαρμοσμένες χωρίς φωτιστικά.
Άρθρο σχετικά με το θέμα: Πώς να καθαρίσετε την ταπετσαρία χαρτιού ακαθαρσιών